Ο Ιησούς έζησε μια αναμάρτητη ζωή (Α Πέτρου 2:22), είχε συμπόνοια προς τους ανθρώπους, και δίδαξε όπως κανένας άλλος. Τα πλήθη Τον αγαπούσαν, αλλά οι θρησκευτικοί και πολιτικοί ηγέτες Τον ζήλευαν, και αποφάσισαν να Τον θανατώσουν. Τον δίκασαν και μετά Τον πήραν ενώπιον του Πιλάτου, του Ρωμαίου κυβερνήτη της Ιουδαίας.

Μια ομάδα Τον κατηγόρησε ότι βλασφήμησε ενάντια στον Θεό, και μια άλλη ομάδα Τον κατηγόρησε ότι είχε διαπράξει προδοσία ενάντια στον Ρωμαίο αυτοκράτορα. Ο Πιλάτος γνώριζε ότι αυτές οι κατηγορίες ήταν ψεύτικες και ανυπόστατες.

Ο Πιλάτος, όμως, ήθελε να έχει την εύνοια του λαού. Έτσι, έδωσε στο πλήθος μια επιλογή. Πριν τη γιορτή του Πάσχα, κάποιος κατάδικος ελευθερωνόταν, και το πλήθος μπορούσε να διαλέξει ποιόν θα ελευθέρωνε ο κυβερνήτης. Ένας κατάδικος ήταν στη φυλακή, διότι είχε οδηγήσει μια επανάσταση ενάντια στους Ρωμαίους. Η Βίβλος λέει ότι ήταν ένας φονιάς. Ήταν ένας κακός άνθρωπος. Ονομαζόταν Βαραββάς.

Ο Πιλάτος είπε προς το πλήθος: «Διαλέξτε. Τον Ιησού ή τον Βαραββά; Ποιον θέλετε να σας ελευθερώσω;» (Μάρκος 15:9).

Το πλήθος τότε φώναξε: «Δώσε μας τον Βαραββά! Θέλουμε τον Βαραββά! Σταύρωσε τον Ιησού! Σταύρωσε Τον!» (Μάρκος 15:11, 13-14). Και συνέχισαν να φωνάζουν μ’ αυτό τον τρόπο.

Αυτή η ίδια επιλογή βρίσκεται μπροστά μας σήμερα: Ο Βαραββάς ή ο Ιησούς; Ο Βαραββάς συμβολίζει όλη τη δύναμη, όλη την ευχαρίστηση, όλα τα χρήματα, και όλα όσα μπορεί να μας προσφέρει αυτός ο κόσμος.

Ο Ιησούς συμβολίζει τη συνείδηση μας, την καρδιά μας, την αγάπη μας, τη σωτηρία μας, τη συγχωρητικότητα μας, την ταπεινότητα μας, την πίστη μας προς τον Θεό. Ποιον θα διαλέξεις εσύ, τον Βαραββά ή τον Ιησού; Κάθε άνθρωπος πρέπει να κάνει αυτή την επιλογή. Εσύ θέλεις τον Βαραββά ή τον Ιησού;

Ο Πιλάτος πήρε ένα δοχείο με νερό και άρχισε να πλένει τα χέρια του. Είπε: «Πλένω τα χέρια μου. Είμαι αθώος από το Αίμα του Ιησού» (Ματθαίος 27:24).

Μετά ήταν η σειρά των στρατιωτών. Πήραν τον Ιησού – ο Οποίος είχε ήδη αδυνατίσει από το χάσιμο αίματος – και Τον έδειραν ξανά. Έβαλαν ένα στέμμα από αγκάθια επάνω στο μέτωπο Του, Του έδωσαν ένα σκήπτρο, και Τον περιγέλασαν.

Ό,τι έκαναν στον Ιησού, ήταν για να Τον ατιμάσουν. Του έβγαλαν τα ρούχα Του και Τον έφτυσαν. Τον χτύπησαν, και Τον έκαναν να μεταφέρει έναν Σταυρό επάνω στην πλάτη Του, αλλά ο Σταυρός ήταν τόσο βαρύς και Αυτός ήταν τόσο αδύνατος, ώστε αγγάρεψαν κάποιον άλλον για να τον μεταφέρει στον Γολγοθά.

Το Αίμα Του χυνόταν ενόσω έβαζαν καρφιά στα χέρια και στα πόδια Του, επάνω σ’ εκείνο τον Σταυρό. Η σταύρωση ήταν ένας από τους πιο σκληρούς θανάτους που μπορούσε να πεθάνει κάποιος. Μερικές φορές, κάποιος θα κρεμμόταν απ’ εκείνο τον σταυρό για μέρες μέχρι να πεθάνει.

Ο Ιησούς δεν πέθαινε σαν ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Πέθαινε κρατώντας τις αμαρτίες ολόκληρου του κόσμου. Πήρε τις αμαρτίες σου και τις αμαρτίες μου επάνω σ’ εκείνο τον Σταυρό.

Ο Ιησούς είχε ήδη προσευχηθεί ώστε, αν ήταν το θέλημα του Πατέρα, να αφαιρούσε απ’ Αυτόν το ποτήρι του μαρτυρίου. Αλλά ο Ιησούς πέρασε μέσω του πόνου τον οποίον μπορούσε να αποφύγει, αλλά το έκανε για σένα και για μένα.

Οι στρατιώτες έριξαν κλήρο για τα ρούχα Του, όπως είχε προβλέψει η Αγία Γραφή (Ματθαίος 27:35). Οι στρατιώτες και το πλήθος δεν το συνειδητοποίησαν, αλλά ήταν ο Ιησούς που τους φύλαγε από τις δυνάμεις του κακού και από τον διάβολο. Πέθαινε γι’ αυτούς.

Ο Ιησούς είπε: «Πατέρα, συγχώρεσε τους. Δεν γνωρίζουν το τι κάνουν» (Λουκάς 23:34).

Το πλήθος προκάλεσε τον Ιησού: «Εάν είσαι ο Γιος του Θεού, σώσε τον εαυτό Σου» (Ματθαίος 27:40). Δεν ήταν η ανθρώπινη αδυναμία που Τον κράτησε επάνω στον Σταυρό.

Ο Ιησούς είχε πει: «Εγώ βάζω την ψυχή Μου, για να την πάρω ξανά. Κανένας δεν την αφαιρεί από Μένα, αλλ’ Εγώ τη βάζω από μόνος Μου. Εξουσία έχω να τη βάλω, και εξουσία έχω να την πάρω ξανά...» (Ιωάννης 10:17-18). Ο Ιησούς μπορούσε να σώσει τον εαυτό Του. Παραδόθηκε πιστά και υπάκουα, διότι είχε κάποιο αιώνιο σκοπό.

Ποιος ήταν ο σκοπός Του; Ο σκοπός του θανάτου Του είχε ειπωθεί αμέτρητες φορές στην Παλαιά Διαθήκη. Η ανθρωπότητα είχε αμαρτήσει ενάντια στον Θεό και είχε παραβιάσει τους νόμους Του. Και η ποινή τού να παραβιάσει κάποιος τον ηθικό νόμο του Θεού ήταν ο θάνατος – ο φυσικός και ο πνευματικός θάνατος – η κρίση και η κόλαση.
Κάθε ένας από μας πρέπει να πληρώσει αυτό το τίμημα, εκτός αν κάποιος μπορεί να το πληρώσει στη θέση μας. Και ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος που μπορούσε να το κάνει αυτό. Δεν διέπραξε αμαρτία, και δεν έκανε τίποτα το κακό.

Ο Ιησούς γνωρίζει την καρδιά σου. Μπορεί να διαβάσει το μυαλό σου. Γνωρίζει το τι σκέφτεσαι. Και λέει: «Σε αγαπώ. Σε αγαπώ» (Ιωάννης 15:9). Τι Τον κράτησε επάνω στον Σταυρό; Ο Ιησούς ήταν δεμένος επάνω στον Σταυρό με «χορδές».

Η πρώτη χορδή ήταν η αγάπη. Από τον Σταυρό συνειδητοποιούμε ότι υπάρχει μια λέξη η οποία έρχεται συνεχώς: Αγάπη, αγάπη, αγάπη. Σε αγαπάει, και είναι πρόθυμος να σε συγχωρέσει από όλες σου τις αμαρτίες.

Η Βίβλος λέει: «Ο Θεός, όμως, δείχνει τη δική Του αγάπη σε μας, επειδή, ενώ εμείς ήμασταν ακόμα αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για χάρη μας» (Ρωμαίους 5:8).

Γι’ αυτό πέθανε ο Ιησούς επάνω στον Σταυρό – εκείνη τη στιγμή κρατούσε τις αμαρτίες του κόσμου. Ο Θεός έβαλε επάνω Του όλες τις αμαρτίες σου και όλες τις αμαρτίες μου.

Η δεύτερη χορδή ήταν οι αμαρτίες μας. Οι αμαρτίες μας Τον κράτησαν εκεί. Σκέψου το αυτό. Ο Ιησούς δεν γνώρισε ποτέ αμαρτία, και παρόλα αυτά έγινε ένοχος από κάθε είδους αμαρτία. «Έγινε αμαρτία για μας» (Β Κορινθίους 5:21), λέει η Αγία Γραφή.

Ο Ιησούς έχυσε το αίμα Του. Η Βίβλος λέει: «Χωρίς το χύσιμο αίματος, δεν υπάρχει συγχώρεση αμαρτιών» (Λευιτικό 17:11, Εβραίους 9:22). Σε ολόκληρη τη Βίβλο βλέπουμε ότι είναι το αίμα το οποίο καλύπτει την αμαρτία.

Ο απόστολος Πέτρος έγραψε ότι ο Ιησούς βάσταξε «τις αμαρτίες μας ο ίδιος στο σώμα Του επάνω στο ξύλο» (Α Πέτρος 2:24).

Και ο προφήτης Ησαΐας έγραψε: «Αυτός, στην πραγματικότητα, βάσταξε τις ασθένειες μας, και επιφορτίστηκε τις θλίψεις μας, ενώ, εμείς Τον θεωρήσαμε τραυματισμένον, πληγωμένον απ’ τον Θεό, και ταλαιπωρημένον. Αυτός, όμως, τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας, ταλαιπωρήθηκε για τις ανομίες μας, η τιμωρία, που έφερε τη δική μας ειρήνη, ήταν επάνω σ’ Αυτόν, και διαμέσου των πληγών Του γιατρευτήκαμε» (Ησαΐας 53:4-5). Δεν υπάρχει πνευματική θεραπεία εκτός από τον Ιησού Χριστό και τον θάνατο Του επάνω στον Σταυρό.

Η Βίβλος λέει ότι όλοι είμαστε αμαρτωλοί (Ρωμαίους 3:23). Γεννηθήκαμε μέσα στην αμαρτία: «Να, είχα συλληφθεί με ανομία, και με αμαρτία με γέννησε η μητέρα μου» (Ψαλμός 51:5).

Η Βίβλος λέει: «Γι’ αυτό, όπως διαμέσου ενός ανθρώπου η αμαρτία μπήκε μέσα στον κόσμο, και με την αμαρτία ο θάνατος, και με τον τρόπο αυτό ο θάνατος πέρασε μέσα σε όλους τους ανθρώπους, για τον λόγο ότι όλοι αμάρτησαν» (Ρωμαίους 5:12). Το αποτέλεσμα της αμαρτίας είναι ο θάνατος.

Η αμαρτία είναι το να αποτύχεις να ζήσεις σύμφωνα με τα ηθικά πρότυπα του Θεού. Η Αγία Γραφή λέει: «Όλη η αδικία είναι αμαρτία» (Α Ιωάννη 5:17). Είμαστε αμαρτωλοί εκ φύσεως, και είμαστε αμαρτωλοί και στις πράξεις μας. Εμείς διαλέγουμε να αμαρτήσουμε. Αμαρτάνουμε κάθε μέρα.

Τι μας κάνει η αμαρτία; Η αμαρτία επηρεάζει το μυαλό μας. «Ο ψυχικός άνθρωπος, όμως, δεν δέχεται αυτά που ανήκουν στο Πνεύμα του Θεού» (Α Κορινθίους 2:14), λέει η Αγία Γραφή. Πολλοί από μας δεν μπορούμε να καταλάβουμε το Ευαγγέλιο, διότι η αμαρτία έχει επηρεάσει τον τρόπο σκέψης μας.

Η αμαρτία επηρεάζει τη θέληση μας. Ο Ιησούς είπε: «Καθένας που πράττει την αμαρτία, είναι δούλος της αμαρτίας» (Ιωάννης 8:34). Λέμε ότι θέλουμε να ελευθερωθούμε από ορισμένα πράγματα που κάνουμε διότι γνωρίζουμε ότι είναι λανθασμένα, αλλά δεν μπορούμε να ελευθερώσουμε τον εαυτό μας. Είμαστε εθισμένοι. Ο Χριστός μπορεί να μας ελευθερώσει, εάν Τον αφήσουμε.

Η αμαρτία επηρεάζει τη συνείδηση. Υπάρχει μια μικρή φωνή μέσα μας η οποία μας μιλά όταν κάνουμε κάτι το λάθος, αλλά μπορούμε να αμαρτάνουμε ενάντια στη συνείδηση μας τόσο πολύ, ώστε να μην μπορούμε να την ακούμε πλέον. Η συνείδηση μας μπορεί να σκληρυνθεί και να νεκρωθεί. Εάν ο Θεός μάς μιλήσει, ακόμη και δυνατά, μπορεί να μην ακούσουμε τη φωνή Του, διότι αμαρτάναμε ενάντια στη συνείδηση μας για τόσο καιρό. Δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε πλέον το αν αμαρτάνουμε ή όχι.

Αλλά η Βίβλος λέει: «Ο Γιος του ανθρώπου ήρθε να ζητήσει και να σώσει το χαμένο» (Λουκάς 19:10). Ήμασταν χαμένοι, αλλά ο Ιησούς ήρθε και πέθανε επάνω στον Σταυρό για χάρη μας. Γεννήθηκε για να πεθάνει: «Διότι ο Θεός δεν έστειλε τον Γιο Του στον κόσμο για να τον κατακρίνει, αλλά για να τον σώσει» (Ιωάννης 3:17).

Εάν έρθεις σ’ Αυτόν, Αυτός θ’ ανοίξει τις αγκάλες Του και θα σε δεχτεί διότι σε αγαπά. Τι πρέπει να κάνεις; Πρέπει να μετανοήσεις από τις αμαρτίες σου. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πεις στον Θεό: «Λυπάμαι που αμάρτησα. Είμαι πρόθυμος ν’ αλλάξω τον τρόπο ζωής μου. Δεν μπορώ να το κάνω μόνος μου. Έχω προσπαθήσει και απέτυχα».

Τότε, το Πνεύμα του Θεού θα έρθει και θα σε βοηθήσει ν’ αλλάξεις.
Η τρίτη χορδή που κράτησε τον Ιησού επάνω στον Σταυρό ήταν το ότι ο θάνατος Του είναι ο μόνος τρόπος που υπάρχει διά του οποίου μπορούμε να σωθούμε. Ο Σταυρός καταδικάζει κάθε άλλο τρόπο σωτηρίας: «Υπάρχει δρόμος, που φαίνεται στον άνθρωπο σωστός, αλλά τα τέλη του είναι δρόμοι θανάτου» (Παροιμίες 16:25).

Ο Ιησούς είπε: «Δεν θα μπει μέσα στη Βασιλεία των Ουρανών καθένας που λέει σε Μένα: Κύριε, Κύριε, αλλ’ αυτός που πράττει το θέλημα του Πατέρα μου, ο οποίος είναι στους Ουρανούς» (Ματθαίος 7:21).

Πολλοί άνθρωποι θα πουν: «Κύριε, Κύριε, έκανα όλα αυτά τα πράγματα για Σένα. Πήγαινα στην εκκλησία, βαπτίστηκα, και έκανα ό,τι νόμιζα ότι έπρεπε να κάνω. Γιατί δεν με δέχεσαι;».

Είναι διότι δεν έχουν έρθει στον Χριστό με μετάνοια από την αμαρτία και με ταπεινότητα. Δεν έχουν πει: «Κύριε, είμαι ένας αμαρτωλός. Σε δέχομαι αυτή τη στιγμή μέσα στην καρδιά μου».

Μπορείς να το κάνεις αυτό τώρα και να αρχίσεις μια νέα κατεύθυνση. Εκείνο το κενό που βρίσκεται μέσα στη ζωή σου μπορεί να γεμίσει μόνο με τον Ιησού Χριστό.

Αυτός μπορεί να συγχωρέσει το παρελθόν σου, Αυτός μπορεί να σε συμφιλιώσει με τον σύζυγο, τη γυναίκα, τα παιδιά, τους φίλους ή τους συνεργάτες σου. Ο Χριστός θα σου δώσει μια νέα κατεύθυνση εάν Τον δεχτείς ως τον Σωτήρα και Κύριο της ζωής σου.

Μπ.Γκρ.