Δώσε μου, Κύριε, σοφία!
Είναι σοφά τα λόγια Σου
Να τα διαλαλούμε
Και τότε να τα σπέρνουμε
Στο χώμα να βλαστούνε
Και αυτά να μεγαλώνουνε
Και να καρποφορούνε
Είσαι αστείρευτη πηγή
Σαν το νερό που τρέχει
Και αυτό ποτίζει τη σπορά
Βλαστάνει και καρποφορά
Αν το χωράφι είναι καλό
Και είναι βαθύ το χώμα
Και έτοιμο για να δεχτεί τον σπόρο
Τότε θα δώσει και σοδειά
Όταν θα έρθει η ώρα…
Αυτά είναι τα λόγια Σου
Κύριε, Σ’ αγαπούμε
Για όλα όσα μας δίδαξες
Για όλα όσα θα πούμε.
Εσύ μας δίνεις δύναμη
Και εμείς ακολουθούμε
Τα λόγια Σου είναι βάλσαμο
Και μας παρηγορούνε
Είσαι το φως και η ζωή
Που πάντα εμείς ζητούμε
Να Σου μιλούμε Κύριε
Μέσα στις προσευχές μας
Το Πνεύμα σου το Άγιο
Να ‘χουμε στις καρδιές μας
Όλοι μας προσευχόμαστε
Και Σε ευχαριστούμε
Για όλα που Εσύ μας έδωσες
Χάρις σε Σένα ζούμε
Στον δρόμο που μας χάραξες
Ποτέ δεν θα χαθούμε
Είναι ωραία ν’ αγαπάς
Και όλοι να σ’ αγαπούνε
Έτσι μας θέλει ο Θεός
Να περπατούμε μες το φως
Να μην παραστρατούμε
Γιατί στο τέλος θα χαθείς
Και πίσω δε γυρνούμε
Πάντα να ζούμε μες το φως
Εκεί που είναι ο Θεός
Να Τον δοξολογούμε
Α. Ηρακλέους
ΥΜΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ
Όλα για τον Ιησού μου
Σώμα, πνεύμα και ψυχή
Κάθε λόγος μου και σκέψη
Κάθε μου ώρα και στιγμή
Ω, τα χέρια μου να κάνουν
Με χαρά το έργο Σου
Και τα πόδια μου να τρέχουν
Στις οδούς Σου, Ιησού
Ω, τα μάτια μου να βλέπουν
Μόνο Εσένα, Κύριε
Και τα χείλη μου να ψάλλουν
Ύμνους χάριτος προς Σε
Γέμισες την όραση μου
Κι όλα τ’ άλλα χάθηκαν
Σαν τα μάτια μου Σε είδαν
Και προς Σε στράφηκαν
Πλούτη και τιμές του κόσμου
Σκύβαλα τα θεωρώ
Τον Χριστό για να κερδίσω
Τον Σταυρό Του προτιμώ
Ω, τι θαύμα! Ω, τι χάρις
Ο Ιησούς μου μ’ αγαπά
Ω, τι ανάπαυση που βρίσκω
Στην δική Του αγκαλιά
Αιωνίως πια μαζί Του
Μεσ’ τη δόξα του Θεού
Μαρτυρώντας την αγάπη
Και τη χάρη του Ιησού
Μ.Π.
ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ
Φωνή βοώντος μάς μιλά και μάς μιλά ευθέως,
ότι η παρουσία Του, μας έρχεται ταχέως.
Στον κάθε ένα άνθρωπο για όλη τη ζωή του,
σίγουρα, λέγει ο Κύριος, πως θα κριθεί μαζί Του!
Ένα λεπτό πρίν δώδεκα, παρακαλώ ξυπνήστε,
το μήνυμα για τον Χριστό, με σέβας, τώρα ακούστε.
Ο Ιησούς μάς μίλησε, και μάς μιλά για χρόνια,
πως στην καρδιά μας σαν θαρθεί, δίνει ζωή αιώνια.
Είπε ο Κύριος σε μας και σ' όσους Τον προσμένουν,
να είναι πάντα άγρυπνοι κι Αυτόν να περιμένουν.
Ο Κύριος είπε ρητώς, για να μην το ξεχνάμε,
νάμαστε πάντα έτοιμοι, φύλακες π' αγρυπνάνε.
Επίσης είπε ο Κύριος...
Όπως οι μέρες ήτανε του Νώε εις το πάλαι,
έτσι κι' μέρες του Γιου, στο τέλος έτσι θάναι.
Σεισμοί, πείνες, ασθένειες, κι' εθνών στενοχωρία,
και εις τις οικογένειες, αίσχη και τιμωρία.
Γι' αυτό μετανοήσατε, και στον Ιησού, ελάτε,
γιατί, λαέ Μου, ν' αρνηθείς, και στον χαμό να πάτε;
Γιατί ...ο Ιησούς ειν' η Ζωή, Αυτός ειν' κι' η Αλήθεια,
Αυτός ειν' κι' η ορθή Οδός, δεν είναι παραμύθια.
Λουκάς Χαραλάμπους
Ο ΓΑΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΝΑ
Ετοίμασε ο Κύριος Δείπνο πολύ μεγάλο
Κι όλους καλεί στον Δείπνο Του να έρθουν χωρίς άλλο
Μερικοί, όμως, βρίσκουνε κάποια πρόφαση το ένα ή το άλλο
Και η δικαιολογία τους για κάποιον περιβάλλον…
Ο Κύριος στον Δείπνο Του
Δίνει τροφή δική Του
Είναι κι’ ο οίνος Του γλυκύς
Θαύμα απ’ τη βουλή Του
Ο Ιησούς ευλόγησε
Το ύδωρ εις τις στάμνες
Να πιούνε όσοι θα κληθούν
Και θάρθουν με μετάνοιες
Οι στάμνες είναι κείμενες
Βαλτές με Άγια Λόγια
Και όχι με ανθρώπινες βουλές
Σαν κουρδιστά ρολόγια
Ο Κύριος διέταξε δούλοι να τις γεμίσουν
Μόνο με καθαρό νερό
Κι όσοι στον γάμο θα κληθούν
Μαζί να γευματίσουν
Στον γάμο όμως μας μιλά
Να πάμε με χιτώνα
Και θέλει να ‘ναι καθαρός
Επάνω στον καθένα
Για τον χιτώνα που μιλά
Για γάμο στολισμένος
Σκεφτείτε το περίβλημα
Που ‘ναι ο Ιησούς ντυμένος
Δικαιοσύνη και Χαρά
Χρηστότητα και Ειρήνη
Πραότητα και Εγκράτεια
Είν’ η στολή εκείνη
Αυτό είναι το περίβλημα
Που ο Θεός θα δώσει
Στον κάθε ειλικρινή πιστό
Που δεν θα Τον προδώσει
Και πάρει μέσα στην καρδιά
Προσωπικό Σωτήρα
Μόνο τον Ιησού Χριστό
Καθώς κι εγώ Τον πήρα
Καθώς μιλά σε όλους μας
«Μόνο Χριστό δεχθείτε
Μας δίνει και τον Λόγο Του
Κι Αυτόν ακολουθείτε».
Αυτό είπε κι’ η Μήτηρ Του
Μπροστά της σαν σταθήκαν
Κι είπαν οίνο δεν έχουσι
Σ’ αυτήν αποταθήκαν
Τότε τους είπε απόλυτα
Για να το καταλάβουν
Ό,τι Εκείνος θα τους πει
Αυτό πρέπει να κάνουν
Δεν άλλαξε ο Κύριος
Καθώς είναι γραμμένο -
Είναι στο σήμερον και χθες,
«Αυτός», και μένει στον αιώνα
Λέγει με ύδωρ καθαρό
Γεμίστε τις υδρίες,
Πήλινες, ειν’ ανθρώπινες
Στον γάμο ειν’ εκείνες
Κι εγώ σαν στάμνα πήλινη
Καθώς τον Λόγο πήρα
Δίνω με ό,τι με γέμισαν
Δούλοι Του σαν με βρήκαν
Αυτό που ο Παύλος έδινε
Και όλοι οι Αποστόλοι
Οίνος που είναι ζωντανός
Για να τον πιούμε όλοι
Όλοι σαν στάμνες πύλινες
Στον γάμο ας σταθούμε
Να μας γεμίσουν με νερό
Χωρίς να αντισταθούμε
Ο Κύριος που ευλογεί
Το ύδωρ εις τις στάμνες
Σ’ αυτές που είναι κείμενες
Δεν έχουν μείνει άδειες
Όσοι βαθιά μες την καρδιά
Ζητούνε να σωθούνε
Ας βλέπουν μόνο στον Χριστό
Κι ας μην αντισταθούνε
Να πάρουν απ’ τους δούλους Του
Ευλογημένον οίνον
Που έχουν εις τις στάμνες τους
Που λάβαν από Εκείνον
Όχι με διαλογισμούς
Ανθρώπινους ή γνώσεις
Ούτε και άλλων θέλημα
Και πατροπαραδόσεις
Σ’ αυτό ο Κύριος μιλά
«Δεν ήλθα να κρίνω
Αλλά σωθείτε δι’ Αυτού
Τον Λόγο Του σας δίνω»
Αυτός τον Λόγο άφησε
Καθείς ας Τον διαβάσει
Εκείνος που δεν θα Τον δεχθεί
Μονάχος του θα χάσει
Λουκάς Χαραλάμπους
Άσμα προς τον Κύριο μου!
Είσαι ο Κύριος ο Θεός μου, Είσαι το φως μου, Είσαι η αγνότητα στη γη μου.
Σε τιμώ και δέομαι με τιμή και ποθώ τον Λόγο Σου. Σε τιμώ, Είσαι η αλήθεια μου, Είσαι το μύρο της ψυχής μου, Είσαι η δροσιά μου, Είσαι σαν φρέαρ (πηγάδι) στην ψυχή μου. Είσαι το αίνος και η χάρις, Είσαι το φως μου, Κύριε μου. Σε τιμώ αγαπημένε μου Άγιε, σε ποθεί η ψυχή μου.
Είσαι σαν φωστήρας και ύψωση στη ζωή μου. Τιμή και ύψωση και αγιοσύνη προς Σε, αγνέ μου, Άξιε φωστήρα μου. Αγιότατε μου, πέρασε στην ψυχή μου. Τιμητικέ, αξιοθαύμαστε, αγνότατε, καλλιθέα της ψυχής μου, σεβασμιότατε, τέλειε σύντροφε της πηγής μου.
Κύριε, φως της ψυχής μου, αγαθέ, καλοσυνάτε μου Άγιε, πως να τιμήσω τη δέηση σου; Πώς να τιμηθώ όπως Εσύ ζητάς;
Αγαπημένε μου Πανάγιε, γλυκύτατε Κύριε μου, πώς να ξεχάσω το φως Σου, το Άγιο σου Πνεύμα; Πως να ξεχάσω την αλήθεια Σου στον Λόγο Σου; Πως να ξεχάσω κάθε μύρο Σου που χτίζεις εις στη γη σου; Πως να ξεχάσω τη φωτιά της αναζωπύρωσης Σου;
Πως να ξεχάσω τη γλυκιά Σου όμορφη μέρα που είδα τη φωτιά Σου να αινεί όλους εκεί μαζί; Πως να ξεχάσω την όμορφη γλυκιά μορφή Σου και τον πόθο Σου, να μας αγιάσεις; Που να σταθώ και να φωτιστώ, αφού Εσύ είσαι η φώτιση μου; Που να κοιταχτώ αφού Εσύ είσαι το κοίταγμα μου; Που να τιμηθώ αφού Εσύ είσαι η τιμή μου;
Γονατώ για τα αγιάσματα Σου, πόθε της ψυχής μου. Γονατώ για τους πενθούντες όλων των εθνών που έχασαν παιδιά, γονείς, αδελφούς, συγγενείς και πονώ για την ψυχή τους.
Ζεις, Είσαι το φως. Ανέτειλε τη ζωή τους. Άξιε μου, Θαυμαστέ μου, πάρε τους στα Άγια των Αγίων και κάνε εμβόλιο την αγάπη στην ψυχή τους, δυνάμωσε τα ψυχικά τους αισθήματα, συνάρμοσε τα εντός τους και ελευθέρωσε τους με την όμορφη καλλιθέα που συμπληρώνει και γιατρεύει τις ψυχές των ανθρώπων.
Σε ικετεύω γόνατο της ψυχής μου. Πόθους που δεν πρέπει να τιμούνται Εσύ αφαίρεσε. Δώσε έμβλημα την αγάπη, που είναι η στροφή στα Άγια των Αγίων Σου.
Πόσο έξοχο είναι το περιδέραιο μου. Πόσο τιμητικό είναι το φως Σου στη ζωή μου. Πόσο δυναμωτικό είναι το άσμα στην καρδιά μου.
Ξέχασα το πέπλο μου και μου το ‘βαλες με τιμητική υποδοχή και ήταν το έλεος Σου επάνω του.
Ήταν υπέροχο το πέπλο μου, επειδή Εσύ το ‘βαλες πρώτος που Είσαι η Αρχή, Εσύ είσαι ο Κύριος της δόξας και αυτό το όμορφο πέπλο έγινε δοξαστικό και τιμήθηκε. Αφού το φόρεσα, έγινα συμπόνια του ελέους Σου. Είχα το βασιλικό αίμα, ήμουν τιμητική και η συμπόνια με κατέκλυζε.
Οι πόνοι δεν υπάρχουν στην ψυχή του οίκου μου, γιατί ήμουν με το πέπλο της αγάπης.
Από το Πνεύμα το Άγιο, τον Θαυμαστό της ψυχής μας.
Γιώτα Μιχαηλίδου
ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
Ο Υπάρχων μέσα στον Χρόνο, ο Ων, ο Ην, και ο Ερχόμενος, η Ζωή!
Λέγει στον αναγνώστη:
Κλαίτε τα χρόνια πως περνούν, λυπόσαστε πως φεύγουν,
μ΄ αυτά μένουνε στάσιμα, και τη ζωή σας παίρνουν!
Ο χρόνος είναι στάσιμος, κι΄ εμείς μέσα στον χρόνο,
μεσ΄ τις συνθήκες των καιρών, περνάμε με τον πόνο!
Ερχόμαστε και φεύγουμε, ζούμε εμείς τον χρόνο,
την ύπαρξη ας μάθουμε, που αυτό μετράει μόνο!
Στον χρόνο, ο κόσμος σαν τροχός συνέχεια γυρίζει,
και όποιος εκτροχιαστεί, φθείρεται και σαπίζει!
Υπάρχει τρόπος σίγουρος ο άνθρωπος να ζήσει,
και την αιωνιότητα μάλιστα να κερδίσει!
Και λέγω εις τον άνθρωπο, κοίταξε συλλογίσου,
πρόσεξε τα επόμενα λόγια, και συνετίσου!
Για που βαδίζεις, άνθρωπε, ξύπνα αν δεν το ξέρεις,
έρχεται κρίση απ΄ τον Θεό, τότε θα υποφέρεις!
Η φοβερή, της κρίσεως ημέρα, πλησιάζει,
για που βαδίζεις, άνθρωπε, μην πεις πως δεν σε νοιάζει!
Μήπως με τις δυνάμεις σου, γνώσεις και επιστήμη,
ξεχνάς τον Λόγο του Θεού ζητάς δική σου φήμη;
Αυτός που δεν μετανοεί και δεν αλλάζει γνώμη,
σαν έρθει κρίση θαν΄ αργά για να ζητά συγνώμη.
Τα βλέπει όλα φυσικά και λέγει είναι τυχαία,
ο Κύριος, όμως, μιλά θα έρθουν τα μοιραία.
Αν δεν μετανοήσετε μας λέγει θα χαθείτε,
ο κόσμος όμως απιστεί, εις το Μετανοείτε!
Λέγει ακόμα ο Θεός, σε όλους τους ανθρώπους,
πάρτε τον Λόγο σοβαρά, κι΄ όχι δικούς σας τρόπους.
Της άγνοιας σας τον καιρό, εγώ θα παραβλέψω,
μα τώρα Μετανιώσετε για να σας θεραπεύσω.
Παρακαλώ, όσοι πιστοί, θέλουν για να σωθούνε
ας πάρουνε το μήνυμα, ας έλθουνε στον Κύριο κι΄ ας μην Τον αρνηθούνε!
Μέσα στον χρόνο σίγουρα περνάμε μετά βίας,
πάρτε και το επόμενο μήνυμα Σωτηρίας!
Στο που βαδίζεις, άνθρωπε, ίσως τ΄ αναγνωρίσεις,
στον εαυτό σου να στραφείς και να μετανοήσεις!
να ψάξεις για τον Ιησού, και θα Τον συναντήσεις.
Λουκάς Χαραλάμπους
Πρόσκληση στον Χριστό
Πάλι σαν δούλος του Χριστού κληθείς να προσκαλέσω
δική σας γλώσσα σας μιλώ κι αγάπη θα σας δώσω.
Δεν έπαψε ο Κύριος να στέλλει αποστόλους, πηγαίνετε λέει σ’ αυτούς
βάλετε λάδι στους λύχνους, δώστε παντού σε όλους.
Δώστε σ’ αυτούς που σας ζητούν έλαιο να φωτίσει.
Να βλέψουν να ‘ρθουν προς Εμέ πριχού η πόρτα κλείσει.
Και για να το αναφερθώ – για τις μωρές παρθένες,
αφού δεν είχαν έλαιο, έξω της πύλης έμειναν
παντοτινά κλεισμένες.
Και σαν το καταλάβετε, με δάκρυα και τρίγμα,
δεχθείτε τώρα τον Χριστό γιατί λαέ Μου να χαθείς,
θάνε μεγάλο πλήγμα.
Λέει ο Χριστός στους δούλους Του που Τον υπηρετούνε
Και ξέρουνε τον Λόγο Του κι Αυτόν ακολουθούνε.
Με παρρησία Τον μιλούν μα πόσοι Τον ακούνε;
Ο κόσμος πάντα απωθεί, μάλιστα τους χλευάζει
τους λένε είσθε αιρετικοί κι’ άλλος σας διατάζει.
Μας λέει ο Κύριος ρητώς πως σαν αυτούς δεχθούμε
ότι Αυτόν δεχόμαστε κι’ Αυτόν υπηρετούμε.
Όσοι εσάς δεχθήκανε μαζί Μου θα καθίσουν
στον Ουρανό θα μεταβούν κι αιώνια να ζήσουν
εκεί που Εγώ ετοίμασα όλες τις ευλογίες
και θα μαζέψω τους πιστούς σ’ ουράνιες κατοικίες.
Σας είπα εις τον Ουρανό πάω να φτιάξω τόπο.
Θα ‘ρθω να πάμε προς αυτόν δεν θα μου κάνει κόπο
Εγώ είμαι ο Κύριος που έφτιαξα την πλάση.
Έφτιαξα άνθρωπο στην γη κι Εμένα να δοξάσει.
Εγώ να ‘μαι φίλος του, Πατέρας στο παιδί του.
Μα πόσοι όμως από σάς φύγατε απ’ τη βουλή Μου;
Πόσο καιρό όμως θα ζουν κάτω απ’ την ανοχή Μου;
Θα ξεγυμνώσω το σπαθί ακούστε τη φωνή Μου.
Με προσοχή ακούσετε αυτούς που σας καλούνε.
Σας παροτρύνουνε σ’ Εμέ και σας εκλιπαρούνε.
Σεις μην τους ειρωνεύεστε κι αιρετικούς τους λέτε,
η κρίση ήδη έφθασε, θ’ αρχίσετε να κλαίτε.
Όλους σε σας που μίλησαν τα λόγια που σας είπαν,
αυτά θα είναι οι κριτές, ήδη στο βήμα μπήκαν.
Είπα σ’ αυτούς να λύνουνε εδώ στη γη ανθρώπους
και Εγώ αυτούς θα ευλογώ με τους δικούς Μου τρόπους.
Αν δεν μετανοήσετε να ελευθερωθείτε, μαζί τους να καθίσετε
και τον Χριστό δεχθείτε, τότε με πόνο στη φωτιά αιώνια θα ζείτε.
Σας λέγω είναι αληθώς σ’ όσους χάσουν
κι’ οδηγηθούν στον όλεθρο και το χαμό τους πιάσουν.
Εγώ σας άνοιξα Οδό και Θύρα να διαβείτε
Και Φως διά να βλέπετε να μην καταστραφείτε.
Σας έδωσα το Αίμα Μου λύτρωση στον καθένα
κάτω στην γη στον Γολγοθά σε χρόνια δεδομένα.
Σας είπα είμαι ο Ποιμήν η Θύρα κι Αλήθεια
κι ότι Εγώ είμαι η Ζωή, σας δίνω και βοήθεια.
Μα εσείς Εμέ δεν δέχεστε ούτε κι αυτούς που στέλλω
καθώς τους απεκάλυψα σ΄ αυτούς ανοίγω τα νερά,
στην άλλη όχθη φανερά για να σας πάρω μέλλω.
Καθώς είπα στον Μωυσή τη θάλασσα θ’ ανοίξω
όσοι πιστέψουν θα διαβούν τους άλλους θα τους πνίξω.
Όσοι Εβραίοι πίστεψαν πήγαν στην άλλη όχθη.
Η Αίγυπτος που απίστησε στα βάθη κατεπόθη.
Αφήστε τον εγωισμό και τις δικές σας σκέψεις
μεθόδους ή στους τρόπους σας ποτέ μην επιστρέψεις.
Γιατί ψυχή πολύτιμη θέλεις να πας χαμένη
αφού για σένα δόθηκε μια θέση πληρωμένη;
Με Αίμα εις τον Γολγοθά την πλήρωσα να ζήσεις, μια θέση για τον Ουρανό
Μαζί Μου για να κατοικείς όταν τη γη αφήσεις.
Όλα εδώ ‘ναι πρόσκαιρα κι ο χρόνος τα σαπίζει
ότι εδώ καλλιεργείς ο μόχθος τα ποτίζει.
Εμβλέψετε στον Ιησού που η ψυχή θα πάει
αυτό είναι εξάπαντος κανείς μην το ξεχνάει.
Διότι είπε εξάπαντος πάντες θα αποθάνουν
κι έπειτα είπε θα κριθούν να πάρουν ό,τι κάνουν.
Ό,τι καθένας έσπειρε αυτό και θα θερίσει
όταν στην κρίση Του σταθεί κι ας το υπολογίσει.
Μας λέγει ο Λόγος Του σαφώς όστις Χριστόν εζήσει.
Περνάει απ’ τον θάνατο και εις ζωήν αιώνιον πηγαίνει δίχως κρίση. Αμήν!
Λουκάς Χαραλάμπους
Μας περιμένει
Ο Ιησούς, ο Κύριος
Όλους μας περιμένει
Με τις καρδιές μας ανοικτές
Να μπει μέσα να μένει
Θα δώσει την ειρήνη Του
Κι όλες τις υποσχέσεις
Σ’ όλες τις οικογένειες
Θα επουλώσει σχέσεις
Να ζήσουν στην ειρήνη Του
Που μόνο Αυτός τη δίνει
Και στην αιωνιότητα
Μαζί μ’ Αυτόν να μείνει
Άνοιξε τώρα την καρδιά
Απόφαση δική σου
Και μην είσαι αμφίβολος
Με πίστη προσευχήσου
Να λάβεις αναγέννηση
Να γίνεις νέο κτίσμα
Και να γευτείς ανάσταση
Και του Χριστού το χρίσμα
Λουκάς Χαραλάμπους
Ο Ζητιάνος
Ζητιάνο μην περιφρονάς
Ποτέ σου μην τον προσπερνάς
Χωρίς να χαιρετίσεις
Χαιρέτα, χαμογέλα του
Πολλά θα του χαρίσεις
Θα ξέρει πως τον αγαπάς
Και τότε θα το νιώσει…
Άνθρωπος είναι και αυτός
Δεν θα το μετανιώσεις…
Τον οβολό σου δώσε του
Πολύ καλά θα κάνεις
Και ο Θεός θα σου μετρά
Θα στο ανταποδώσει
Σκέψου αυτόν τον άνθρωπο
Έχει για να φάει;
Έχει πού να κοιμηθεί;
Έχει πού να πάει;
Μπορεί να’ ναι και ψέματα
Αυτό δεν το γνωρίζεις
Αυτό μόνο ο Θεός ξέρει να καθορίζει
Μα αν είναι αλήθεια και πεινά
Σκέψου το για λίγο…
Αυτό ποτέ μην το ξεχνάς
Βάλε το χέρι στην καρδιά
Και κάνε ό,τι νομίζεις
Σοφία να σου δώσει ο Θεός
Μην τον παραγνωρίζεις
Τότε εσύ θάχεις χαρά
Πολύ μες στην καρδιά σου γιατί έχεις πράξει το σωστό
Και πάνω απ’ όλα
Το πιο καλό παράδειγμα
Θα δώσεις στα παιδιά σου
Αυτά ο Θεός δεν τα ξεχνά
Και όλα μας τα μετράει
Κάποτε θάρθει η στιγμή
Που εσύ θα το γνωρίσεις
Α. Ηρακλέους
Σαν μια καρδιά μικρού παιδιού
Ιησού Χριστέ μου, είσαι το φως μου
Ποιμένας μου και Οδηγός μου
Είσαι ο Θεός μου
Πιστεύω σε Σένα
Και δεν βαδίζω μέσα στο ψέμα
Ζούσα για χρόνια μεσ’ το σκοτάδι
Όπως παιδάκι δίχως το χάδι
Ζούσα ωραία παραμυθένια
Αλλά δεν ΄λέγαν την αλήθεια
Όλα τριγύρω μου αλλάζουν
Τα λόγια Σου μου το φωνάζουν
Τώρα, παιδί μου, είσαι σωσμένη
Και πάντοτε ευλογημένη
Άλλαξε τώρα η ζωή μου
Γιατί έχω δίπλα μου Εσένα
Να, Σε δοξάζω και να Σου ψάλλω
Ύμνους μέσα απ’ την καρδιά μου
Το Όνομα Σου θα φωνάζω
Ποτέ κάτω δεν θα τα βάζω
Του πονηρού τα λόγια δεν θα τα ακούω
Πάντα αυτό θα το θυμάμαι
Γιατί έχω Εσένα δεν φοβάμαι
Ιησού Χριστέ μου, Σε αγαπώ
Α. Ηρακλέους
Άσμα: Κύριε, τόκισε στην ψυχή μου!
Αγιότατε, η ψυχή μου συζεί με Σε.
Εκτυπώνεται η γη μου και το είναι μου δέεται προς Σε, Κύριε.
Εάν δεν Σε κοινωνώ, τότε κάλεσε τη νίκη στην ψυχή μου, ώστε να ευοδωθεί και να σε υψώσει, Κύριε.
Δέομαι, είμαι η δροσιά Σου, είμαι πέρασμα του ελέους Σου, Κύριε.
Η ψυχή μου ευοδούται. Κοινώνησε με, από άξια ελέη. Ζεις, είσαι ο Κύριος ο Θεός μου. Ζεις και είσαι η ψυχή της ψυχής μου.
Σε υψώνω με το πέλμα της πηγής, που έβαλες μέσα μου.
Πανσέληνε, υψωμένε υποστηρικτή μου. Ευοδούται η ψυχή μου, συμμερίζεται τη χώρα που λατρεύεις, που γονατάς και εισπνέω το πανάγιο θέλημα Σου.
Είσαι η ποίηση της πηγής μου. Πόσο υψώνεται το θέλημα Σου στη ζωή μου, πόσο ευάλωτο είναι το είναι μου, στο είναι Σου!
Πόσο πολυπόθητο είναι το στέμμα Σου, πόσο δυνατά υπάρχεις μέσα μου, πόσο θεϊκή είναι η έλξη Σου στην ψυχή μου!
Τι να σου πώ, για τα περάσματα Σου στη ζωή μου, για την προσευχή Σου που περνά σε ικεσία και προσεύχεσαι για όλους.
Πέρασε, Πνεύμα του Θεού, πέρασε και ξαναπέρασε. Τέτοια υποδοχή μέσα μου, Κύριε! Πέρασε και τίμησε ξανά και ξανά την προσευχή μου.
Πώς να τιμώ, αφού φιλάς την ψυχή μου και κοινωνείς τη ζωή μου, με φίλημα αγγέλων, αγγίζεις τα σωθικά μου; Κενώνεις το είναι μου, από λάθη, από κακίες, από χάος.
Προσελήφθηκα από την αγάπη Σου, και συγκινήθηκα από τα ξεχωριστά γεύματα της αγάπης Σου, δροσίστηκα και φιλήθηκα μέσα από τα Άγια των Αγίων Σου, πολυπόθητε μου, αγιασμένε Κύριε μου.
Κύριε, είσαι η εξαίσια πολυπόθητη αξιοσύνη που στέκεις και εκχέεις την πνευματικότητα Σου και συνάγεις με τον λαό Σου και ποθείς τη δέηση της ψυχής του λαού Σου και στενάζεις μαζί του.
Πάρεμε στα δίκαια χέρια Σου και στερέωσε με στα περάσματα της ιερωσύνης Σου, στεφάνωσε με στα Άγια των Αγίων Σου και κάθησε με στα καθίσματα Σου που υπάρχουν στην οικία Σου.
Είσαι φωτιά πυρούμενη, προσφορά χρίσματος, προσφορά μεγαλοσύνης. Τι υπέροχο είναι το Πνεύμα Σου το Άγιο! Πόσο ισχυρή είναι η παρουσία Σου! Πόσο ωφέλιμο είναι το χρίσμα Σου!
Συγκινήθηκα, γιατί πόθησα τα Άγια των Αγίων Σου και πέρασα στα Άσματα Σου. Πόθε της ψυχής μου, περιουσία της ζωής μου, στέμμα της ψυχής μου, συντριβάνι της γης μου, σεβασμιότατε πνευματικέ εξαιρετικέ σημαιοφόρε μου, αστραπή της ζωής μου.
Γοητεύτηκα τόσο, που έγινα άσμα Σου και σε πεθύμησα. Σε ασπάστηκα και γνήσια έγινα. Είμαι μέσα Σου, πέρασε μύρο μου, πέρασε και κένωσε χάος.
Βοήθα τον οίκο Σου, βοήθα τους λαούς, συγκινείς με την παρουσία Σου.
Λάτρεψε την ψυχή μου, πρέσβη της γης μου, γόητρο της πηγής μου.
Ανάσα της ζωής μου, πανσέληνε της πηγής μου, βοήθεια της ζωής μου, ασπασμός στην ψυχή μου, αληθινότητα στη ζωή μου.
Πώς να ξεχάσω τα θεϊκά Σου λόγια, πώς να ξεχάσω το φως Σου; Πώς να αφήσω την αγιότητα Σου, πώς να αφήσω το πυρ που είναι μέσα μου, πώς να κοινωνήσω χωρίς Εσένα, Πνεύμα Άγιο;
Πάρε με, πάρε με και βάλε μου φως, συζήτηση με αγγέλους και προσφορά πως να κοινωνεί η ψυχή στη χώρα που μου δείχνεις.
Δείξε τους τη φωτιά Σου, τα Άγια των Αγίων Σου και σίγουρα θα ζήσουν για Σένα.
Φως της ψυχής μου, Δύναμη της ζωής μου, Πόθε της ψυχής μου.
Σε αγαπώ, Πνεύμα Άγιο, πάρα μα πάρα πολύ. Αμήν.
Γ. Μιχαηλίδου
Ύμνος Αγάπης
Ύμνο αγάπης ύμνο λατρείας
Ύμνο χαράς δοξολογίας θε να
Σου ψάλλω και θα δοξάζω
Το Όνομα Σου Ιησού
Απ’ τα βάθη της καρδιάς μου
Θα Σου φωνάζω σ’ αγαπώ
Ιησού Σωτήρα Βασιλιά μου
Μόνο Εσένα αγαπώ
Εσύ γεμίζεις την καρδιά μου
Κάθε στιγμή κάθε λεπτό
Μαζί με Σένα ναι θα ζήσω
Ποτέ μου δεν θα Σ’ αρνηθώ
Αιώνια Εσένα θα δοξάζω
Αιώνια Εσένα θα αγαπώ
Αιώνια Εσένα θα λατρεύω
Εκεί ψηλά στον Ουρανό
Ανδρούλλα Ονησιφόρου
Λύτρωση
Φωτιά είσαι Κύριε φωτιά
Μέσα στα στήθη μου φωτιά
Ποτέ να μη σβήσει, ποτέ
Μέχρι τη συντέλεια του αιώνα
Μέχρι να έλθεις για την αρπαγή
Για να ‘μαστε αιώνια μαζί
Ιησού Χριστέ μου Λυτρωτή
Με λύτρωσες απ’ τη σφαγή
Που έστησαν καρτέρι οι εχθροί
Μ’ αγάπησες Πρώτος Εσύ
Για να γνωρίσω τον Πατέρα
Που Σ’ έστειλε στη γη
Για την ανθρώπινη ψυχή
Που όποιος Σε πιστέψει
Θα σωθεί, αλλιώς στην
Κρίση θα βρεθεί
Ελένη Νεοφύτου
Ποιητή και Βασιλιά μου
Ποιητή και βασιλιά μου, θέλω μέσα απ’ την καρδιά μου
Να σου πω με χίλιους ύμνους σ’ αγαπώ
Είσαι Κύριος Θεός μου, είσαι ο Δημιουργός μου
Είσαι ο Ιησούς Χριστός, Είσαι του Θεού Υιός
Σε δοξάζω, Κύριε μου, απ’ τα βάθη της καρδιάς,
απ’ τα βάθη της ψυχής μου
Σε λατρεύω, Κύριε μου, απ’ τα βάθη της καρδιάς,
Απ’ τα βάθη της ψυχής μου, Σε δοξάζω, Σε λατρεύω
Τ’ Όνομα Σου είναι πιο πάνω από τη γη και Ουρανό
Είναι πιο λαμπρό ακόμα κι απ’ τον ήλιο
Τ’ Όνομα Σου αντιλαλούν πανταχού σ’ όλη τη γη
Έχει δύναμη να σώσει, τη δική μου τη ζωή
Έλα τώρα, Κύριε μας, έλα τώρα ανάμεσα μας
Άγγιξε μας, μίλησε μας, Ιησού
Είμαστε παιδιά δικά Σου, θέλουμε τη συντροφιά Σου
Γέμισε μας παρουσία, γέμισε μας Ουρανό
Μ.Π.
Τι βεβαιότης με τον Χριστό
Τι βεβαιότης με τον Χριστό
Σ’ Αυτόν ελπίζει κάθε πιστός
Αγορασμένος απ’ τον Θεό
Πάντα γεμάτος με Πνεύμα Άγιο
Μόνος σκοπός μου παντοτινά
Είναι ν’ ανέβω εκεί ψηλά
Μόνος σκοπός μου παντοτινά
Είναι ν’ ανέβω εκεί ψηλά
Υποταγμένος στο Πνεύμα Του
Βλέπω τη δόξα του Ουρανού
Άγγελοι φέρνουν από ψηλά
Μήνυμα αγάπης, φωνής χαράς
Παραδομένος με σιγουριά
Πάντα γεμάτος από χαρά
Κοιτάζω επάνω και ξαγρυπνώ
Σύντομα θα ρθει, Τον καρτερώ
Όταν βλέπω την αγιότητα Σου
Όταν βλέπω την αγιότητα Σου
Όταν νιώθω την αγάπη Σου
Όλα γύρω μου θαμπώνουν
Μπροστά στο δικό Σου φως
Όταν βρίσκω τη χαρά της Παρουσίας Σου
Και στο θέλημα Σου παραδίνομαι
Όλα γύρω μου θαμπώνουν
Μπροστά στο δικό Σου φως
Ναι, Σ’ αγαπώ… ναι, Σ’ αγαπώ
Και τώρα πια ζω, για να Σ’ αγαπώ
Μ.Π.
Ένας Σου λόγος αρκεί
Ένας Σου λόγος αρκεί, Σωτήρα, Λυτρωτή
Όταν μου λες σ’ αγαπώ, τη δύναμη Σου αντλώ
Γεμίζει η καρδιά μου χαρά
Σαν νιώθω πως είσαι κοντά
Μου δίνεις δύναμη να ζω, να Σε ακολουθώ
Ένα μονάχα ποθώ να Σε υπηρετώ
Να λέω μ’ αγάπη σε κάθε ψυχή
Πως δίνεις αιώνια ζωή
Ιησού, προσφέρεις ζωή
Ιατρεύεις την κάθε ψυχή
Εσύ χαρίζεις χαρά
Και αγάπη μεσ’ την καρδιά
Εσύ θεραπεύεις πληγές
Γεμίζεις τις άδειες καρδιές
Χαρίζεις ειρήνη στην κάθε ψυχή
Σαν Σ’ επικαλεσθεί
Η αγάπη Σου είναι παντού
Μεσ’ την καρδιά του πιστού
Ανοίγεις πόρτα στον Ουρανό
Για κάθε αμαρτωλό
Ανδρούλλα Ονησιφόρου
Δώσε μου, Κύριε, σοφία
Δώσε μου, Κύριε, σοφία
Να ακολουθώ τα βήματα Σου
Κάθε στιγμή, κάθε λεπτό
Να είμαι ακόμα πιο κοντά Σου
Όσα προβλήματα κι αν έχω
Και στη ζωή μου καταιγίδες
Δεν θα τρομάξω, μα θα βαστάξω
Ξέροντας πως Εσύ με είδες
Όταν λυγίζω να με βαστάζεις
Να ακολουθώ τα βήματα Σου
Μέσα στο φως Σου να βαδίζω
Να αξιωθώ να είμαι κοντά Σου
Ιησού Χριστέ μου και Λυτρωτή μου
Σε Σένα πάντοτε ελπίζω
Και όσα προβλήματα κι αν έχω
Βοήθησε με να τα λύσω
Μεσ’ τον Παράδεισο θα ζήσω
Μαζί με Σε θα περπατήσω
Θάνατο δεν θα γνωρίσω
Πίκρες και πόνους θα τα σβήσω
Πάντα θα ζω με τη χαρά Σου
Θα ψάλλω ύμνους στ’ Όνομα Σου
Όλοι μαζί θα Σε υμνούμε
Και όλοι θα Σε δοξολογούμε
Ανδρούλλα Ηρακλέους
Υπάρχει κρίση;
Ο Θεός, τώρα στην κρίση, έρχεται να μας μιλήσει
Και με την δική Του αγάπη θέλει να μας συνετίσει
Τώρα, στην κρίση, ο Θεός μιλάει στους ανθρώπους
Να αλλάξουμε τους δρόμους μας, με τους δικούς Του τρόπους
Τα βιώνω κάθε μέρα καθώς βρίσκομαι στην Πάφο
Τα θεία Του μηνύματα, γι’ αυτά μιλώ και γράφω
Μεσ’ την Αγία την Γραφή όλα είναι γραμμένα
Λόγια ορθά, λόγια ζωής, για σένα και για μένα
Υπάρχει Φως, Αληθινό, αυτό που ψάχνουν όλοι
Το κρύβουν από τον άνθρωπο μονάχα οι διαβόλοι
Ο Ιησούς είναι το Φως και μας ζητά κοντά Του
Μη μας κρατάει ο διάβολος στα σκοτεινά δεσμά του
Προσέχετε από τον διάβολο, είναι πονηρός και ψεύτης
Για την ψυχή καραδοκεί αφού είναι μέγας κλέφτης
Είναι απ’ αρχής ο δόλιος, ψεύτης και δολοφόνος
Ο Ιησούς τον νίκησε, έφερε λύτρωση, και Φως, Αυτός είναι ο Μόνος
Μας λέγει, Εγώ είμαι ο ποιμήν, και η θύρα των προβάτων
Ο ίσιος δρόμος, η ζωή, και αλήθεια των πλασμάτων
Έξω από Μένα δεν μπορεί, τίποτε για να γίνει
Είναι σαν μια κλειστή φωτιά, χωρίς αέρα σβήνει
Μας λέγει ελάτε εις Εμέ, όλοι οι φορτωμένοι
Νάστε μες την ειρήνη Μου, χαρά και ευτυχισμένοι
Και το τονίζει, ο Ιησούς, «Θα σας ελευθερώσω
Κι αντί του σκότους δίνω φως, χαρά και αιώνια ζωή στον άνθρωπο θα δώσω»
Καθένας που έρχεται σ’ Εμέ, δεν θα τον βγάλω έξω
Κι όλες του τις ασθένειες θα του τις θεραπεύσω
Δεχτείτε την Αγάπη Μου, την έδωσα σε όλους
Όσοι πράγματι δέχονται, γεμίζουνε και χαίρονται
Μαζί με τους αγγέλους
Εγώ, κοντά σας βρίσκομαι να ακούσω τη φωνή σας
Με όλη την καρδιά σας, θέλω την προσευχή σας
Μόνο σ’ Εμένα βλέπετε, σ’ άλλους να μην κοιτάτε
Πάρετε και τον Λόγο Μου, με Αυτόν να περπατάτε.
Λουκάς Χαραλάμπους
Είναι η αγάπη Σου που με λύτρωσε
Δόξα, Αλληλούια, Ωσαννά
Δόξα, Αλληλούια, Ωσαννά
Σωτήρα Ιησού μου, Βασιλιά
Αλληλούια, Αλληλούια
Σ’ ευχαριστώ, Αλληλούια
Από τα βάθη της καρδιάς
Για την αγάπη Σου για με
Ιησού Χριστέ, Θαυμαστέ
Είναι η αγάπη Σου που με λύτρωσε
Είναι η αγάπη Σου που μ’ ελευθέρωσε
Είναι η αγάπη Σου που μου φανέρωσε
Τη δόξα Σου τη θαυμαστή
Είναι η αγάπη Σου που μου χάρισε
Ειρήνη στην ψυχή
Είναι η αγάπη Σου που μου χάρισε χαρά παντοτινή
Είναι η αγάπη Σου που μου χάρισε αιώνια ζωή
Κλείνω τα μάτια, Σε βλέπω Ιησού
Ανοίγω τα μάτια, Σε βλέπω παντού
Σε βλέπω στον ήλιο και στον ουρανό
Σε βλέπω στη θάλασσα, στον ωκεανό
Σε βλέπω στα δέντρα και στα πουλιά
Σε βλέπω στα δάση και στα βουνά
Σε βλέπω στους κάμπους και στους ποταμούς
Σε βλέπω στο σύμπαν, Σε βλέπω παντού
Γεμίζει το είναι μου από χαρά
Σαν βλέπω πως Είσαι τόσο κοντά
Γεμίζει, η ψυχή μου, γεμίζει η καρδιά
Γεμίζει το πνεύμα μου από χαρά
Ψάλλω Αλληλούια, Ωσαννά
Ψάλλω αλληλούια, Ωσαννά
Ψάλλω Αλληλούια, Ωσαννά
Αλληλούια, Αλληλούια
Α.Ο.
Μια ματιά στα άγια Σου μάτια
Θέλησα να σου πω πώς νιώθω. Ήθελα να ήμουν ένα μύρο του ιερού Σου τόπου, μια χαδιά στα άγια Σου χείλη, μια ματιά στα άγια Σου μάτια, μια μέρα στις τόσες φωτεινές μέρες Σου. Κι όμως ήσουν το φως μου.
Η ψυχή μου νοιάζεται να σου πει, πως νιώθει, τι ζητά. Φίλησες την ψυχή μου με τα ιερά Σου μύρα, και φιλημένη μέσα στα Άγια των Αγίων, φώλιασε η ψυχή μου, σαν άρωμα στη δικαιοσύνη Σου.
Πώς να ξεχάσω το άρωμα Σου; Συνεκάθησα με το έλεος Σου και νοιάστηκα γι’ αυτά που ικέτευσες. Μύρισα τον πόθο Σου και στέναξα στους στεναγμούς Σου, ποθητέ μου Κύριε. Η ιερά μορφή Σου με κατέπληξε. Ζήτησα να δω πως νοιάζεσαι και είδα το φως να τρέχει στους λαούς, να τρέχει να δώσεις τον Λόγο Σου. Τι φως ήταν αυτό;
Της είπα: «Να φωτίζεται από την στέψη του ελέους Σου και να ζει προς τη δικαιοσύνη Σου, στα άγια μέρη Σου. Τι όμορφο είναι το πρόσωπο Σου; Τι μυρωδιά είχε η μεγαλειότητα Σου; Τι συνάντηση έχει η ιερωσύνη Σου; Λαδώθηκα από τα άγια λάδια Σου, ελεήθηκα.
Είμαι πολύ παθιασμένη προς το άγιο Πρόσωπο Σου. Η ψυχή μου μυρώνεται από έλεος και σμύρνα λούζεται. Είμαι τετρωμένη από αγάπη. Φιλημένη από άρωμα ελέους. Είμαι η αγαπημένη Σου. Πώς ποθώ να Σε δω στο Αγιαστήριο Σου.
Είμαι συγκαθημένη με το άγιο Πρόσωπο Σου, σαν πυρωμένη αλάνθαστη βελόνα, κρέμεται η ψυχή μου από Σένα.
Τι όμορφο είναι το πρόσωπο Σου, Κύριε μου. Τι όμορφες είναι οι στιγμές, που το λάδι Σου το άγιο αρωματίζει την ψυχή του λαού Σου. Σαν οπλισμένη ήταν μέσα στα ΄Αγια των Αγίων.
Τα όπλα μου είναι Λόγος Άγιος, χρίσμα, πληρότητα, μύρο, αγνότητα, αγάπη, αγαθότητα, ευφροσύνη, νεότητα, ιεροσύνη, αγιότητα, εντιμότητα, αξιοσύνη. Κοιτάζουν την ψυχή μου και βλέπουν μέσα την τιμιότητα, βέβαια, στη στάση μου μπορούν να δουν ότι είμαι η αγαπημένη Σου.
Ξέρουν ότι η δικαιοσύνη Σου με περικυκλώνει. Δεν μπορούν να κάνουν κακό στην ψυχή μου. Οι άγγελοι Σου διατάχθηκαν από Σένα, Κύριε μου, να τη φρουρούν ημέρα και νύχτα.
Δειλία, δεν υπάρχει στην ψυχή μου. Ο χώρος που περπατώ, είναι άγιος. Όλοι βλέπουν ότι η χρισμένη ψυχή μου, βρέχεται από έλαιον, πληρωμένη από Πνεύμα Άγιο. Συμπληρωμένη τα βάθη και τα ύψη της σ’ όλες τις βάσεις της.
Είμαι υπερπλήρης και νιώθω τον Λόγο που καλύπτει όλους τους τομείς της ζωής μου. Η βασιλική ομορφιά Σου με έχει κατακλύσει. Βλέπουν την ομορφιά που πληρώνει τη δική μου, και γίνεται μια. Σχολιάζουν το όμορφο πρόσωπο μου και βλέπουν το άγιο δίκαιο πρόσωπο Σου να κατακλύζει το δικό μου. Είμαι στολισμένη με έλαιον. Ξεχωρίζω μέσα απ’ όλους τους τομείς.
Είμαι συγκινημένη, πολυαγαπημένη, είμαι συζυγική, καλεσμένη, μοναδική. Εξομειώνεται η δόξα Σου μέσα στην ψυχή μου. Δροσίζεται όλο μου το είναι. Παλμοί λαμπρότητας πάλλουν στην ψυχή μου.
Στεναγμένη και γονατιστή στενάζω γι’ αυτούς που πονούν, γι’ αυτούς που πενθούν, γι’ αυτούς που χάνονται και όλα τα συζείς μαζί μου. Είμαι η γλυκιά Σου αγαπημένη, η όμορφη Εκκλησία Σου, η φιλημένη από το Άγιο Σου Πνεύμα, ποθητή αγαπημένη.
Γ. Μ.
ΧΡΙΣΤΟΥ-ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ «Η ΦΑΤΝΗ»
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΦΑΤΝΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗ
Κάθε άνθρωπος πρέπει να κάνει Χριστού-γέννα στη ζωή του
Ας δώσουμε κατάλυμα στον Ιησού … για γέννα
αρχής πρώτη η Μαριάμ, τότε καθώς Τον δέχθηκε
πήρε ζωή αιώνια …. Και τώρα ….!!
Και τώρα, φωνάζω στον λαό, όποια ψυχή κι’ αν είσαι
δέξου και συ τον Ιησού μεσ’ την καρδιά και ζήσε
Σήμερα σ’ όλους εύχομαι νάχουν καλή Χριστού Γέννα
υπογραμμένη η ευχή με του Θεού την πέννα
Το μόνο που εγώ ποθώ να δω μεσ’ τον λαό μου
είναι το Φως του Ιησού, κι’ είναι το όνειρο μου
Υψίστου δούλος έγινα π’ Αυτός μ’ έχει καλέσει
για να φωνάξω στον λαό: «Στραφείτε προς τον Ιησού
ζητάτε με μετάνοια κι’ Αυτός θέλει σας σώσει»
Μια φάτνη πούνε σκοτεινή μέσα μας ας το δούμε
τον Ιησού πούνε ο Θεός ας επικαλεσθούμε
Είν’ ο Ιησούς που ‘ναι η ζωή για μας είν’ γεννημένη
μόλις Τον αντικρίσουμε θάμαστε ευλογημένοι
Για τον καθένα χωριστά ο Ιησούς γεννήθη
μέσα στη φάτνη καθενός εσπαργανοποιήθη
Σαν Τον δεχθείς κι’ υποταχθείς θα ακούσεις τη φωνή Του
έχει τον τρόπο να σου πει να πράξεις τη βουλή Του
Κατ’ όναρ είπε στους σοφούς όπου Τον είδαν πρώτοι:
«Να πάρετε άλλη οδό, κι αφήστε τον Ηρώδη
Ηρώδης είναι πονηρός φονεύει τα παιδάκια
γι’ αυτό αλλάξετε οδό, πάρτε καινούργια στράτα»
Ξενυχτισμένοι τρέξανε στη Βηθλεέμ, ποιμένες
κι’ όταν στο σπήλαιο μπήκανε, εκεί το βρέφος βρήκανε
κι’ ο Ιησούς τούς έδωσε μέρες ευλογημένες
Μιλάμε για τη Βηθλεέμ ίσον οίκος ειρήνης
Είναι ο οίκος προσευχής, που βρίσκεται κάθε πιστός
τρέξε κι συ να γίνεις
Είναι για τον καθένα μας προνόμιο και χάρη
έλθετε όσοι θέλετε νάστε Θεού μακάριοι
Λουκάς Χαραλάμπους
Η πιο μεγάλη μου αγάπη
Η πιο μεγάλη μου αγάπη είσ’ Εσύ
Ιησού Χριστέ, Σωτήρα Λυτρωτή
Η πιο μεγάλη μου αγάπη είσ’ Εσύ
Μονάχα Εσύ, μονάχα Εσύ
Ο πιο μεγάλος θησαυρός μου είσ’ Εσύ
Εσύ που μου δώσες αιώνια ζωή
Η πιο μεγάλη απόλαυση μου είσ’ Εσύ,
Ιησού Χριστέ, Σωτήρα, Λυτρωτή
Η πιο μεγάλη μου αγάπη είσ’ Εσύ
μονάχα Εσύ, μονάχα Εσύ
Το μεγαλύτερο μου δώρο είσ’ Εσύ
Ιησού, γλυκέ Σωτήρα
Λυτρωτή, θυσία έγινες για μένα
Στον Σταυρό, Ιησού γλυκέ Σωτήρα, Σ’ αγαπώ
Η πιο μεγάλη μου αγάπη είσ’ Εσύ
μονάχα Εσύ, μονάχα Εσύ
Η μεγαλύτερη χαρά μου είσ’ Εσύ
Ιησού, γλυκέ Σωτήρα, Λυτρωτή
Η πιο μεγάλη μου αγάπη είσ’ Εσύ
Ιησού, γλυκέ Σωτήρα, Λυτρωτή
Η πιο μεγάλη μου, αγάπη είσ’ Εσύ
μονάχα Εσύ, μονάχα Εσύ
Ένα τραγούδι απ’ την καρδιά μου
θα σου πω, πόσο πολύ-πολύ Σε αγαπώ
Το πρόσωπο Σου το Άγιο ευχαριστώ
Για την αγάπη Σου, για μένα
στον Σταυρό θυσία έγινες για μένα, Λυτρωτή
μου χάρισες αιώνια ζωή
Η πιο μεγάλη μου αγάπη είσ’ Εσύ
μονάχα Εσύ, μονάχα Εσύ
Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ
για όσα υπόφερες επάνω στον Σταυρό
Η πιο μεγάλη μου αγάπη είσ’ Εσύ
μονάχα Εσύ, μονάχα Εσύ
Ήρθες μια μέρα και με πήρες αγκαλιά,
και μου ‘πες πώς, πολύ με αγαπάς
Επήρες και με έντυσες λευκά
μου φόρεσες ρούχα μεταξωτά
με έκαμες παιδί Σου άγιο
με βάπτισες με Πνεύμα Άγιο
Η πιο μεγάλη μου αγάπη είσ’ Εσύ
μονάχα Εσύ, μονάχα εσύ
Με έκανες αστέρι λαμπερό
να λάμπω και να ακτινοβολώ
Στον Άγιο δρόμο Σου να περπατώ,
να σε λατρεύω και να σ’ αγαπώ
Η πιο μεγάλη μου αγάπη είσ’ Εσύ
μονάχα Εσύ, μονάχα Εσύ.
Σε αγαπώ, Σε αγαπώ, Σε αγαπώ.
Α.Ο.
Το άρωμα μου
Το άρωμα μου ήταν γνήσιο, είχε πέλμα αγάπης, η γνώση και το έλεος ήταν μέσα.
Ήταν άρωμα πριγκιπικό, μυρωμένο από σύμβαση ελέους, στιγμένο από Πνεύμα Άγιο, αληθινότατο σαν φώς.
Το άρωμα μου ήταν πολύ δυνατό, ήταν σαν φωστήρας του Πνεύματος του ελέους, σαν σήμα της γης, σαν μύρο τέλειο, σαν φίλημα αγγέλων.
Το άρωμα μου ήταν πολύ δυνατό, είχε τη γνώση και το φίλημα το Άγιο. Ήταν περιζήτητο, είχε επαγγελία Πνεύματος Αγίου. Η δόξα και η τιμή το υπερχύλιζε, ήταν τιμητικό, είχε δικαιοσύνη και τιμή. Η αληθινότητα του ήταν πραγματική.
Είχε δύναμη να φωτίζει, να αρωματίζει και να φέγγει στην ψυχή.
Όλοι με κοιτούσαν που ήμουν τόσο αρωματική και κοίταζαν τα μάτια της ψυχής μου που ήσαν σαν φως της χάριτος του Πνεύματος του Αγίου και ήθελαν όλοι το άρωμα μου, και κοιτούσαν τα μάτια μου που σπούδαζαν σ’ Αυτόν και μυρούσαν από το άρωμα Του. Και κοίταζαν πώς ποθούσα να Τον κοιτώ, να τιμώ την παρουσία Του, να βοώ σ’ Αυτόν, να μυρώνομαι απ’ Αυτόν.
Και τα μάτια Του πέρασαν στην ψυχή μου και πληρώθηκα από Πνεύμα Άγιο. Και κοινώνησα με πόρο την αγάπη. Και έχυσε το άρωμα Του επάνω μου και η ψυχή μου πληθύνθηκε από άσμα. Και μυριάδες άγγελοι με συνόδευαν και η συνοδεία μου ήταν άγια και ο συνοδός μου το Πνεύμα το Άγιο.
Και προχωρούσα σ’ Αυτόν και ο Κύριος με περίμενε. Η ψυχή μου αγαλλιαζόταν και προσκύνησα Αυτόν με τρόπους αγίους, όπως Αυτός ήθελε και τα πέλματα της ψυχής μου Τον φιλούσαν και η δικαιοσύνη Του με μυρούσε και μου έδειχνε το φως Του και οι άγγελοι Του με οδηγούσαν και φρουρούσαν τη ζωή μου, μέχρι που θα έφτανα κοντά σ’ Αυτόν.
Με αγάπη από το Πνεύμα το Άγιο.
Γ.Μ.
Θεέ μου, πόσο σ’ αγαπώ
Ήθελα νάχω δυό φτερά
σ’ ένα βουνό να φτάσω
εκεί να ψάλλω να υμνώ
εκεί να Σε δοξολογώ
Στις ευωδιές των λουλουδιών
με τα πουλιά μες στις φωλιές
μες τα βουνά στις λαγκαδιές
στα δάση στις βουνοπλαγιές
Εκεί θα ανοίξω τα φτερά
πολύ ψηλά να φτάσω
και να φωνάξω δυνατά
Θεέ μου ….. σ’ αγαπώ…
Θεέ μου πόσω … σ’ αγαπώ …
ανοίγω φύλλο την καρδιά
εκεί σε έχω Βασιλιά
τρέχουν τα δάκρυα της χαράς
και η ψυχή μου αγαλλιά,
Ιησού Χριστέ μου σ’ αγαπώ…
Χρυσά παλάτια η αγκαλιά σου
χώρεσε όλα τα παιδιά Σου
σκορπάς παντού τη δόξα Σου
παντού την ευωδιά Σου
Είσαι ο Bράχος της ζωής
νερό και μας δροσίζεις
και πάντοτε σ’ ευχαριστώ
Θεέ μου …. Πόσω σ’ αγαπώ
Α.Η.
Χρόνια ζητούσα
Χρόνια ζητούσα στη ζωή
για να βρω τη χαρά μου
με πόνο μέσα στην καρδιά
και δάκρυα μέσα στα μάτια
Έτρεχα εδώ, έτρεχα εκεί
για να βρω τη γαλήνη
μια σταλιά της, αληθινή
που ο κόσμος δεν τη δίνει
Μα να μια όμορφη αυγή
προβάλλει και για μένα
μου στέλνεις μια αδελφή
ψυχή, και μου μιλάει για Σένα
Μου λέει για την αγάπη Σου
μου λέει τ’ Όνομα Σου,
πώς πέθανες εις το Σταυρό
για να βρω τη χαρά μου
Τα δάκρυα τρέχουν ποταμοί
από τα μάτια μου
δάκρυα χαράς λυτρώσεως
που ο Λυτρωτής μου δίνει
Και ταπεινά εις το Σταυρό
με δάκρυα γονατίζω
και σου προσφέρω τη ζωή
σου δίνω την ψυχή μου
Εις τον δικό Σου θάνατο
εβρήκα τη ζωή μου,
στο Αίμα Σου το Θεϊκό
βρήκα τη λύτρωση μου
Ν.Δ.
Η Εκκλησία Του
Ήταν εκεί, ήταν για τον Κύριο, συνέχισε τον δρόμο της, φορούσε τον Λόγο. Συγγένεια της ο ίδιος ο Κύριος, φρουρείτο από ανάσα αγγέλων, συνέπεια, η αγάπη Του.
Τα μάτια της φορούσαν το φως Του, σαν πύρ φωστήρα η ψυχή της, Τον κοίταξε και μυρωνόταν. Τι υπεροχή, ο Λόγος στην ανάσα της, η βασιλική της όψη, ήταν Αυτός.
Το πνεύμα της υπεροχή, η όψη της πόθος Του, τα μάτια της πνοής της, φίλημα Αυτού.
Τα χείλη της χείλη αγγέλων που προχωρούσαν να Τον δουν, η μέση της σαν χώρα, που προσδοκούσε τον Κύριο, τα πόδια της, σάστισμα Κυρίου, τα μάτια της εμβολιασμένου λαού μεγάλου.
Τι μεγαλείο, τι προσφορά, τι ομορφιά, τι φως, ανασαίνεις άσμα των ασμάτων Του, ομορφιά της ομορφιάς Του, τα χείλη της αγιασμός Του, τα μάτια της προσφορά Του, το στεφάνι της ψυχής της ολόιδιος Εκείνος.
Άπλωσε τα χείλη Του και τα μάτια της αγιάστηκαν και κοίταξε την εικόνα Του και ασματολογήθηκε από Αυτόν, το άρωμα Του, η αγάπη τους, πληρωμένη από Πνεύμα Άγιο, εξαίσιο, τιμητικό, δίκαιο, ασματικό, πόθος Του, πόθος της.
Κοίταξαν ο ένας τον άλλον, και πένθησαν για τους λαούς, που δεν είδαν Αυτόν, και τότε συνέχισαν.
Η παρουσία Του πολύ δυνατή συνέχισε να την περνά από όλους τους τομείς, τα βάθη και τα ύψη, ήταν ήδη μέσα της, τον οίκο της προσευχής, τον λόγο της αναλογίας του ελέους, το φως Του την τιμητική ασπασμένη παρουσία Του, το φίλημα το Άγιο, το πόρισμα των Αγγέλων, τα συνεχή Του ελέη, τα συμβολικά Του άγια μέρη που κινόταν η παρουσία Του.
Την αγάπησε, με όλο Του το είναι, ήταν η Εκκλησία Του, η ελεημένη, η σπουδασμένη από τον Λόγο Του, η αγιασμένη από το Πνεύμα Του το Άγιο και πολύ, πολύ, μα πάρα πολύ αγαπημένη.
Γ. Μ.
Είναι η αγάπη Σου που με λύτρωσε
Δόξα Αλληλούια Ωσαννά
Δόξα Αλληλούια Ωσαννά
Σωτήρα Ιησού μου Βασιλιά
Αλληλούια Αλληλούια
Σ’ ευχαριστώ Αλληλούια
Από τα βάθη της καρδιάς
Για την αγάπη Σου για με
Ιησού Χριστέ, Θαυμαστέ
Είναι η αγάπη Σου που με λύτρωσε
Είναι η αγάπη Σου που με ελευθέρωσε
Είναι η αγάπη Σου που μου φανέρωσε
Την δόξα Σου τη θαυμαστή
Είναι η αγάπη Σου που μου εχάρισε
Ειρήνη στην ψυχή
Είναι η αγάπη Σου που μου εχάρισε
Χαρά παντοτινή
Είναι η αγάπη Σου που μου εχάρισε
Αιώνια ζωή
Κλείνω τα μάτια σε βλέπω Ιησού
Ανοίγω τα μάτια σε βλέπω παντού
Σε βλέπω στον ήλιο και στον ουρανό
Σε βλέπω στη θάλασσα στον ωκεανό
Σε βλέπω στα δέντρα και στα πουλιά
Σε βλέπω στα δάση και στα βουνά
Σε βλέπω στους κάμπους και στους ποταμούς
Σε βλέπω στο σύμπαν, Σε βλέπω παντού
Γεμίζεις το είναι μου από χαρά
Σαν βλέπω πως είσαι τόσο κοντά
Γεμίζει η ψυχή μου, γεμίζει η καρδιά
Γεμίζει το πνεύμα μου από χαρά
Ψάλλω Αλληλούϊα, Ωσαννά
Ψάλλω Αλληλούϊα, Ωσαννά
Αλληλούϊα, Αλληλούϊα
Α. Ο.
Πριν Σε γνωρίσω
Πριν Σε γνωρίσω, ω Κύριε μου
Ήμουνα άνθρωπος κενός
Δίχως αγάπη μεσ’ την καρδία μου
Δίχως ελπίδα και δίχως φως
Βάδιζα σε άγνωστα λειβάδια
Με δίχως δρόμους και μονοπάτια
Περιπλοκάδες όλον αγκάθια
Χωρίς να ξέρω που να πιαστώ
Ξάφνου τον δρόμο φωτίζεις μπροστά μου
Τρέχω και Σε ακολουθώ
και τώρα ξέρω που να βαδίζω
Γνωρίζω τώρα που να πιαστώ
Βαδίζω πάντα μέσα στο φως Σου
Παντού λειβάδια ανθοσπαρμένα
Ήρθεν ο Λόγος Σου σε μένα και όλα
αλλάξανε με μιας
Δόξα σε Σένα, ω Κύριε μου
Ιησού Χριστέ μου και Λυτρωτή
Δόξα στο Άγιο το Όνομα Σου
Για με σταυρώθηκες στη γη
Την τρίτη μέρα ανεστήθηκες
Πάλι το έκανες για μένα
Ζωή αιώνια για να δώσεις
Σε όσους πιστεύουνε σε Σένα
Αλληλούϊα, Δόξα στον Κύριο!
Α.Η.